Plot: Ο Κόσμος μετά απο μια πυρηνική καταστροφή. Ένας κόσμος βγαλμένος απο σελίδες της Αποκάλυψης. Αχνό φως φωτίζει ένα σκηνικό απόλυτης καταστροφής. Οι άνθρωποι που επιζούν, βρίσκονται προστατευμένοι σε υγρά υπόγεια καταφύγια ενώ πάνω απο τα κεφάλια τους, ουρλιάζει ένας πυρηνικός χειμώνας. Μέσα στο απόλυτο έρεβος η δίψα για επιβίωση και η παγκόσμια ανθρώπινη ψυχή αναζητά την ελπίδα να συνεχίσει...
A.K.A. / Dead Man's Letters
Country / USSR
Dir. / Konstantin Lopushanskiy
Act. / Rolan Bykov, Iosif Ryklin, Victor Mikhaylov
Άνθρωποι ποντίκια. Ένα είδος που εξαλείφει τον ίδιο του τον
εαυτό. Ο εφιάλτης της πυρηνικής καταστροφής πραγματοποιείται και αυτό που
προκαλεί δεν είναι μονάχα ένας οικολογικός αρμαγεδδώνας, αλλά και μια μαχαιριά
στο ίδιο το ανθρώπινο είδος.
Είμαστε δεμένοι στις σιδηροδρομικές γραμμές αναμένοντας το τρένο
που οδηγά ο ίδιος μας ο εαυτός.
Ο πόνος είναι πιο οξύς όταν προέρχεται από το χέρι μας.
Όλα αυτά στα οποία δομήθηκε η ηθική του ανθρωπίνου είδους θα
πρέπει να καταστραφούν.
Ο χρόνος μηδενίζεται.
Ένας νέος κύκλος αρχίζει να σχεδιάζεται, μόνο που τα μολύβια
είναι ίδια.
Η μήπως όχι;
Κανείς δεν ξέρει.
Υπάρχει μια αχτίδα φωτός, μια λάμψη που αχνοφαίνεται στο
απόλυτο έρεβος.
«Έχω γίνει ο θάνατος, ο καταστροφέας των κόσμων».
Μετά - αποκαλυπτικός ζόφος.
Μια προσπάθεια γαλούχησης της ανθρώπινης νόησης.
Κι εκείνος ακόμη να αναρωτιέται γιατί η πρόοδος μοιάζει τόσο
πολύ με την καταστροφή.
Την καταστροφή…
Την καταστροφή.
Καταστρεφόμαστε μα δεν αποστρεφόμαστε τα φονικά όπλα που
εμείς δημιουργήσαμε.
Μια δικλείδα ασφαλείας, ένας σπάγκος δεμένος στη σκανδάλη
μιας σκουριασμένης καραμπίνας που μας σημαδεύει…
Και οι σκιές, οι σκιές…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου